ruhum kendine açtığı yollardan ilerlerken ayaklarımın altından kayıp giden toprağa bulaşıyor gördüklerim. her adımda, sahip olmadan biriktirme çabası mıydı neydi bilmiyorum ama parmaklarımın arasındaki toprak, kendi kendine dönüşme çabasının ustalığıyla sarhoş ediyordu bildiklerimi.